eski güzel anıları olanlar buyursunlar yorumlarını ve anılarını yazsınlar
30 EKİM - ALMANYA'YA GÖÇÜN 55 YILI...
30 Ekim 1961'de Türkiye Cumhuriyeti ile Federal Almanya Cumhuriyeti arasında "Türk İşgücü Anlaşması" imzalandı.
İlk olarak 2500 yurttaşımız çalışmak için Almanya'ya geldi.
Fotoğrafta 30 Ekim 1961’de Federal Almanya'nın o zamanki başkenti Bonn’da her iki ülkenin
Çalışma Bakanları Hans Katzer ve Cahit Talas 13 maddelik Türk – Alman İş Gücü Antlaşmasını imzalıyorlar.
eskiden kalan resimleri sunan güzel bir sayfa bazen kendinizi o resimlerde yeniden buluyorsunuz
Twitter hesabı
https://twitter.com/diaspora_turk
Instagram Sayfası
https://www.instagram.com/diasporaturk/
Dört duvardan ibaretti bizim hayatımız.
Salon, mutfak, yatak odası, oturma odası hepsi bir aradaydı.
Peki mutlu muyduk?
Hem de çok"
Konu hOrOz tarafından (31 Ekim 2016 Saat 20:53 ) değiştirilmiştir.
Sponsor Reklam |
Güzel konu açmışsın, arşivlerden resim bulursam eklerim.
cok güzel bir konu inan harika bende eski resimlere bir bakayim muhakkak eklerim heydi gidi günler belki havasi soguktu gurbetin ama o zamanlari evlerimizde huzur ve insan insana saygili ve anlayisli ve cok yardim severdik o günleri cok özlüyorum saygilar
55 sene değil ama nerdeyse 40senelik resmim
Selam ve Saygılarımla
06murtur
Çok güzel konu insan duygulanıyor. Bu konu etiketlense nasıl olur.
Yıl 1980 Yaş 14 bıyıklar eskilerin değimiyle yeni yeni terliyor
resmin solundaki arkadaş çoktan Türkiye ye geri döndü hatta bir dönem Belediye başkanlığı yaptı
Hey gidi günler, o önündeki doğum günü pastasımıydı.
"Alkışlara, çiçeklere şaşırdım; işçi adam hiç böyle karşılanır mı? Meğer 1 milyonuncu işçiymişim"
İsmail Bahadır (1969)
İşçi Göçleri
Yıl Yurt Dışına Giden İşçi Sayısı (kişi)
1961 – 1964 109.205
1965 – 1969 241.056
1970 – 1974 459.321
1975 – 1979 76.453
1980 – 1986 317.847
2003 34.151
2004 40.198
2005 60.355
2006 81.379
2007 75.268
2008 58.584
2009 59.479
2010 54.829
2011 52.491
2012 43.470
En fazla Türk vatandaşı bulunduran ülkeler: Almanya, Fransa ve Hollanda
şu resme bakınca aklıma geldi
Almanya ya ilk geldim eski bir ev banyo yok Tuvalet dışarıda merdivende ortak
iki oda bir mutfak ... oturma odası bizimde yatak odası
banyo pazar günleri büyük leğenlerin içinde yapılırdı
kışın ortada yanan gaz yağı sobasi ancak kendini ısıtırdı ..
80 li senelerın kışları epey sert gecerdi -20 dereceler pekk nadir değildi
Pencereler ahşap dökülmüş tek cam buz tutardı
Babam dedi "bu böyle olmayacak bir kömür sobası alalım" .. burası Aachen-Alsdorf civarı o zamanlar kömür havzasıydı
Kömür Madeninde çelışanların yıllık bir kaç ton hakkı olurdu ... fazlasını satarlardı ..aradık birini bulduk
Sobayı o zaman Quelle den aldik eve geldi 2-3 tonda yumurta kömür aldık..
biz ayni buharlı treninin makinisti gibi habire sobaya kömür atıyoruz valla soba gürül gürül yanıyor
sobanın boruları kıpkırmızı bizde evde don gömlek gezmeye başladık
bir baktık sobanın öndeki camı eridi içindeki demir eğrildi
eve Quelle nin servisi geldi " bu mümkün değil " dedi ama yinede parçaları değiştirdi ...
kış çıkmadan biz 2-3 ton kömürü yaktık sonra yeniden kömür siparişi
sonra eve tadilat yaptılar duş ve kalorifer geldi ..
Çatı katına taşındık fakat değişmeyen tek şey oturma odası benim , salonda benim kardeşimin yatak odası oldu
Konu hOrOz tarafından (01 Kasım 2016 Saat 21:47 ) değiştirilmiştir.
Bizde de durum farklı değildi, Babam 72 yılında aynı köyden iki arkadaş ile almanyaya gelmiş, bir kaç yıl çalışıp geri döneriz demişler ve 74 yılında neredeyse başarmışlar. Bir külüstür araba alıp üçü de yola çıkmış, münih yakınlarında araba bozulmuş ve o bozuluş.
75 aralık da annem ile beni almanyaya getirdi, iki odalı kiralık ev bulmuş, banyo odun sobasıyla, kalorifer olmadığı için salonda gaz yağı sobası vardı, gazı kellerden getiriyorduk 10 litrelik bidonlarnan.
80 lı yıllarda abim ve ablalarım da geldi, biz evde olduk 6 kişi. Biz çocuklar salonda yatıyorduk, evi öyle tuhaf yapmışlarki yatak odasından tuvalete gitmek için mecbur salondan geçeceksin, bir de babam vardiye çalışıyordu. O evde 88 e kadar kaldık, benim büyüklerim evlendikten sonra yavaş yavaş evlerini ayırdılar, Babam o sırada kaloriferli bir ev buldu, biz oraya taşındık...
Şimdi babamlar emekli 10 ay türkiyede, 2 ay burda kalıyorlar, biz çocuklar birbirimizi hemen hemen her gün görüyoruz veya telefonlaşıyoruz.
Herkezin ellerine saglik anilar tazelendi
Şu anda 1 kullanıcı bu konuyu görüntülüyor. (0 kayıtlı ve 1 misafir)