Sila Yolu 1985 Nostalji Yapalim

https://www.youtube.com/watch?v=f9XKg1_EI0U

Eskiden Ne zorluklarla o yollar cekiliyormus bir Nostalji yapalim

ve suanki Sila Yolu yolcularimiz hallimize sükür edelim.

iyi seyirler

O zamanlar 9 Yasindaydim, ne günlerdi be.

O zamanlar Klima denen birsey yoktu Arabalarda, simdi ise Klimanin Gazi bitince ne yapacagimizi sasiriyoruz. :D

Ama Ne kadar zor gecsede Yolculuklar eglenceliydi be Hocam. Park yerlerinde Yemek yapmalar, Arabada yer yok diye disarda yatmalar, Otoban yok diye Almanyadan 3 Günde Memlekete gitmek. Ah be Hocam inan bazen o eski günleri özlüyorum. O zamanlar bir kac araba Akrabalar pespese cikardik yola simdiki zaman Birak Yabanciyi Akraban bile seni beklemiyor beraber yola cikmak istemiyor.

Gümrüklerde Benzin Yakmamak icin Arabalari az itmedik, ben hep direksiyona gecerdim. Öyle Öyle ögrendik biz araba kullanmayi. :D

Sagolasin Hocam beni eskilere götürdün, hele birde bazi nedenlerden dolayi 11 Senedir Memlekete gidemeyince inan Duygulandim.

Yil 1981 de 18 yasimda ehliyeti aldim arabayla TR´ye ilk gidisim bir sene sonra 1982de 5 araba 6 soför (dayim 2 kuzen ve fransadan teyzem) yola cikdik. ben ve 2 kuzenim uzun yolculuk ve araba kullanma deneyimi/tecrübemiz yok. ve neyin ne oldugunu bilmeden biz gidiyoruz.

yugoslavya öglen/ikindi vaktinde girdik her yer ana baba günü, benzinliklerde yakit yok her yerde polis bekliyor ve sadece gidilen yönde olan benzinliklere belirli sayiya göre iceri araba aliyorlardi, almaya girenlerede sadece belirli litre yakit veriyorlardi. biz bir türlü alamadik ve ilerleyerek her benzinlikde denedik sadece 2 kisi biraz ala bilmisdi. benim benzin artik bitmek üzereydi tek carem bekleyip polis görmeden karsi tarafdaki benzinlige gecmekdi ve uzun bekleyisden sonra karsi benzinlige gecdim ve digerleri orada bekliyorlardi, biraz bekledikden sonra elimde kahve icerek pompaciya yanasdim full yap ne kadar istiyorsan vereyim dedim, bana bakti ve 1 bardak kahve ver dedi ben tamam ama daha 4 tane arkadasim var onlarada almak istiyorum dedim, yasak polis görürse olmaz dedi, ben yine direttim tamam dedi ve diger arkadaslarda polisin olmadigi vakitte gecdiler ve besimizde depolari fulledik bizler kahve cikolata vs.. verdik.
tabiki yollar full ilerleyemiyoruz ve yol tikandi o an hepimiz yolda uyumusuz, beni uyandiran birisi var baktim annem "kalk oglum herkes gitti biz yolun ortasinda kaldik" diyor, gercekde tek tük araba kalmisiz. neyse yugoda 2. günde ilerliyoruz aksam vaktinde nise dogru vardik tabiki yorgunlukdan nasil gittigimizi pek hatirlamiyorum. geceleyin tunellerden geciyoruz (ileriki yillarda Pivot oldugunu ögrendim) ama nasil geciyoruz artik o tuneller üzerime kepecek gibi görmeye basladim. önden giodem dayim aniden sag tarafa parka giris yapti ve bizlerde yapmak zorunda kaldik ama parka alani karanliktan hic bir sey görünmüyor. neyse arabadan indik söyle bir bakayim dedim, arabanin ön tarafina dogru yürüdüm ve yürüdükce ilerisi daha karanlik gözüküyordu ve dikkatlice baktigimda bir kac metre sonra ucurum oldugunu farkt etdim ve digerlerini uyardim ama benim dizlerde zaten derman kalmamisdi korkudan tümden derman gitti :). neyse ben ve 2 kuzenim dayimla biraz tartisdik biz ölüme degil memlekete gidiyoruz bu ne bicim yolculuk diyerek orada uyumaya karar verdik. tabiki sabah uyandigimizda park ettigimiz yerin bir kac metre sonra ne kadar ucurum oldugunu gördük. neyse yugoda 2 gün kaldik ve biraz dinlenmis olarak yola devam. TR yaklasdik yorgunlukdan olmaliki arabayla hareket halindeyken bana sitma tutdu titremekden süremiyorum, öndekilerin durmasi icin selyektör yaptim gören yok neyse ben durdum ama titreme ter istifra hepsi bir anda olmaya basladi ve devam edecek haim yoktu, digerleri geri geldiler ve yedekte olan tek soför kuzenim benim arabayi TR´ye sürdü.

Bulgardan cikipda Türkiye gümrügüne girdigimizde o bayragi gördügümde sevinc, heyecan, hasret ve mutlulukdan gözlerim doldu, o ani hep hatirladigimda gözlerim doluyor su an oldugu gibi.

Artik TR´deyiz ve gidiyoruz dayim ve diger 2 araba geride kaldi ben fransadan gelen teyzemleri takip ediyorum ve aniden sisli bölgeye girdik ve ilerledikce sis cogaliyordu 50-100 m ilerinisini görmek mümkün degildi, zar zor Adapazari tabelasini gördüm ve neresi oldugunu öyle fark etdim. takip ettigim kisi farlarinida yakmadan sürekli solluyor ve bende takip etmek zorunda kaldigimdan her an kaza riski tasidigimizdan dolayi sinirden duramiyorum, anneme sisden cikdigimiz an gurupdan ayrilacagimi söyledim, annem ayri gitmemizi istemiyor ama ben diretiyorum neyse sis alandan cikdikdan sonra saga cekip bekledim. dayim geldi durumu izah ettim neyse epey moladan sonra devam ettik. yanilmiyorsam gidis 1 hafta sürmüsdü :o ilk gidis tecrüben ve yasadigim macera hic bir zaman unutmadim.
ha geri dönüs nasilmiydi, hatirladigim yapmis oldugum kazanin haricinde persembe günü 2 araba ikindin vakti K.Marasdan ciktigimiz ve pazar günü ikindin Kölnde oldugumuzu hatirliyorum:confused:

daha sonra 84-85-86-87-88-89 yillarinda Bolu daginda, Kizilcahamam, Konya ovasi, Pozanti-Tarsus (Toros dagi) ve Gavur daginda ne zaman hangi saatlerde gidiliecegini tecrübesini edinmisdim ama daha sonraki yillarda Yugoslavya savasindan sonra arabayla gitmemisdim taki 2012 yilina kadar.
2012 ve 2014 yilinda arabayla tekrar gittigimde bir cok bölgelerde yasamis oldugum durumlar gözümde tekrar canlandi, yolculukta cocuklara anlatiyordum. arabalarin durumunu, yollarin nasil oldugunu, yollarda tirlardan gecilmedigini vs...

inaninki o rezillikle yapilan yolculuklar harikaydi.

@Memoli hocam niyet zaten biraz nostalji yapip duygulari kapartmak degilmi, suan altimizda son model arabalar kim daha hizli gidiyor hesapi yapiliyor.
Eskide cekilen zorluklarin ve bir okadarda güzel olan duygularin neler oldugunu görüp halimize sükür edip sabir ile güvenli yolculuk a belki faydasi olur insallah.

O zamanda bu arabalar ile bu kötü yollarda ve bu zor sartlar altinda izine giden söförler benim gözümde Usta söförler.

Babalarimiz ve annelerimiz az cekmediler bu yollarda. o zamanlar daha cocuktum, giderken ve gelirken kac kaza gördüm kac ceset yolda yatiyor gördüm. üzerlerine gazete kagirdi serilmis cesetler. kaza yaptiktan sonra arka koltukta yanyana oturan 3 yanmis cesetler gördüm. son nefesini yolda yatmis vaziyette veren insanlar gördüm. arabalari tarlaya ucmus kendileri yol kenarinda bekleyen yardima muhtac insanlar gördüm.

Allah hepsine rahmet eylesin mekanlari Cennet olsun.

85 ps Audi 80 LS Marka Arabamla,ilk Yolculugu 1988 Yilinda Yapmistim.
Yollarda Ölümle Sonuclanan Kazalara,Sahit Oldum.
O Zamanlari Araba Yolculugu Adeta Bir Serüven Gibiydi.
Gecen Seneki,Araba Yolculugumla Kiyaslama Yapinca!
Sanki Simdki Araba Yolculugu bana,Sehirler Arasi Yolculuk Gibi Geldi,
Faktörler: Yollar Daha Genis Ve Daha Rahat,Yol Boyunca,
Konaklama Tesisleri Bir cok Yerde Mevcut Ve Temiz,
Yaninimiza Hic Bir Erzak almadan,Yollarda Bogaz ihtiyacini Gidermek Mümkün.
Arabalar Daha Performansli,Aksesuar Bakimindan Zengin,
V.s.

Hic Unutmam: 88 yilinda Topkapi - Anadolu Garajina ,
Almanyaya Otobüsle Gidecek Bir Kac Aile Fertini Birakmam icap Etmisti,
ulasmasi Bir Dert , Ulstiktan sonrada Tekrar Cikmasi Bir dert Olmustu,
Haliyle Tem Otoyol Yoktu V.s
E5 de Yer Yer!
Sanki Sarapnel Sonucu Olusmus Cukurlarla,
Bir anda Karsilasmak Gayet Normaldi.

mesaji düzelterek asagi ekledim

Buda benden olsun
1996 kendi cekimim
macaristan.romanya,Bulgaristan üzeri

https://www.youtube.com/watch?v=cpsA1yvvh6c