Fati4040 100 kişiye sor, 100 kişi ayrı fikir verir. Böyle şeylerin matematiği yok.

Benimkide bir tavsiye değil, sadece şahsi fikirlerim. Kendim böyle evlendim.

Bende biraz senin gibiydim. Pek çevrem yoktu ve okudum.

Eşimle internetde tanıştım. Tesadüfen ikimizde aynı şehirde yaşıyorduk. Tesadüf ya ikimizde aynı memlektli çıktık.

Evlenmek istiyordum, ama görücü usülün zor bir olay olduğunu gördüm. Aileler ne kadar iyi niyetli olsada evleneceğin kişiyi tanımıyorsun. Tanımadığın bir kişi ile evlenme kararı alınıyor. Bence çok saçma. Annelerimiz babalarımızda böyle evlendi. Ancak ozamanın şartlarınds kural buydu. Artık kural bu değil.

Ailem bir kız bulmuştu. Kağıt üzerinde herşey dört dörlüktü. Aileler yakışıyordu, biz yan yana yakışıyorduk, eğitim durumumuz yakışıyordu. Biz gitmeye gördük. Ama isteme daha olmadada herkes neyin ne olduğunu biliyordu. Kızın nerde çalıştığını biliyordum. Çalıştığı işyerini aradım ve bana geri dönmesini söyledim. Bana geri döndü ve bir cafede ailelerinizden habersiz buluştuk. Baktık fikirlerimiz uymuyor. Yukarda dediğim gibi bu işin matematiği yok.

Ben herzamam şöyle yapıyordum. Hoşuma giden bir kız görürsem önce biraz uzaktannizlerdim. Sonra medeni bir şekilde gider kağıda yazdığım cep telefon numaramı kızın eline verirdim. Kısaca bana geri dönermisin yazardım üstüne.

Benim yaptığımın bir avantajı vardı. Kız beni görmüş oluyordu ve bana geri dönerse dış görünüşümü beyenmiş oluyordu. Çoğu kızlar ama geri dönmüyordu. Ya terbiyelerinden dolayı, yada beni bir gönül eğlendiren birsi olarak gördükleri için.

Geri dönenlere hep doğal oldum. Yani nasılsam öyle davrandım. Bağzı kızlar ile 6 ay yazışmış oluyorduk ilk buluşmadan önce. Ozaman beleşe whatsapp falan yok. Her sms 19 Cent. Verdiğim parayı sen düşün.

6 ay boyuncu kızlar artık herşeyi bana sora sora hakkımda öğrenmiş oluyordu. Bende tabiki. Bağzıları ile sonra buluşunca smsde kafamız uyuşsada gercek hayatda uzlaşmıyordu.

Yıllar böyle geldi geçti. Yorulmuşrum. Birgün bende ümidi kestim artık. Bıraktım bu işleri. Aniden iki kızdan mesaj geldi. İkiside aylar önce verdiğim numarayı saklamışlar.

Allah'ın işi, ikisinlede kafam çok iyi uyuşuyordu. Birgün o kızlan, birgpn öbür kızlan buluşuyordum. Kendimi ama hiç iyi his etmiyordum. Çünkü kendimi onları kullanıyormuş gibi his ediyordum. Birisi öğretmen bugün Almanya'da birisi Großhandelskauffrau.

Bir gün gece mesajı yanlış kıza yolladım. Bir nevi herşey ortaya çıktı. Telefon dakikalarca çalıyordu. Telefona önce çıkmadım. Sonra dedimki, yaptım bir hata, bağrı doğruyu anlat ve özür dile ve sonra herkes kendi yoluna. Kendimi temiz bir kızın hisleri ile istemeyerekt olsa oynmış hissediyordum.

Telefon'u açtım. Kız ağlıyordu. Kötü oldum. Bende ağlamaya başladım ve herşeyin nasıl geliştiğini kısmen ağlayarak anlatdım. Hani derlerler ya, erkek ağlmaz. Erkeklerde ağlar, sende çok ağlamışsındır şuanki haline.

Kız dinledi beni. Sonra öbür kızın numarasını istedi. Verdim. İki kızda beni üç gün aramadılar.

Bu üçgün boyunca kendimden utandım. İkisini baştan paralel olarak yazışmam nasıl olsa biri ile kısa bir süre sonra iş bozulur diye. Ama Allah'ın işi. Vermedini hiç vermiyor, verdimi iki tane veriyor.

Üç gün sonra iki kız arasında anlaşmış. Benim art niyetli olmadığımı ve çok iyi niyetli birisi olduğumu anlamışlar.

Bana dediler karar ver, hangimiz ile yola devam etmek istiyorsun. Gerçekten çok zor bir karardı. İkiside çok güzeldi. 90-60-90 ve iç güzelliğide vardı. Ayrıca terbiyleride yerindeydi.


Sonunda bir karar verdik.

Yani Fatih demek istediğim cesaretli ol. Eczanede olsa, Büroda olsun, Bankada olsun, doktorlarda bir süre kızlarımız var. Topla cesarerini ve telefon numaranı tutuştur. Mutlaka birisi geri dönecektir. Birinde olmazsa, birinde mutluluğu bulacaksındır. Yeterki hep iyi niyetli ol ve hemen fazla hayaller bir kız geri dönerse kurma. Sonra olmazsa çok üzülürsün.

Bir tavsiyem, bunu yaparken, sakın oturduğun yerde yapma. Yakındaki başka şehirlerde yap. Çünkü oturduğun şehirdeki kız mutlaka bir tanıdığın kız kardeşi çıkar.

Ha bu arada tanışdığın bir kızın abisi tepene çıkar. Sana telefon eder bırak kız kardeşini falan der. Bu bende çok oldu. Sakın tehditden korkup vazgeçme. Abisine le biryerde oturup tanışmayı tavsiye et. Göreceksin abisi senin ciddi olduğunu anlayınca seni sevecek. Hatda o tanışdığın kız abisini razı ettiğin için dahada çok sevecek.

Yaşına gelince. 27 yaş gayet normal bir yaş. Ne erken nede geç. 33 yaşından sonra evde kalma korkusu yaşamak normal. Zaten kız olsun, erkek olsun 25'den önce evlenmek aklıma yatmıyor. Kızda oğlanda edep çercevesinde bağzı şeyleri yaşaması lazımki, evliliğe hazır olsunlar.

20 yaşında halen bu devirde kızını oğlunu evlendiren var. Yazık bence.