100 yıl önce İngiltere’de başlayan yaz saati uygulaması bugün birçok ülkede uygulanıyor. Bu uygulamaya neden ihtiyaç duyuldu?
William Willett Londra’nın güneydoğusunda Chistlehurst semtinde yaşayan, orta halli bir müteahhitti.
O olmasaydı ne İngiltere’de ne de dünya ülkelerinin dörtte birinde yaz saati uygulaması diye bir şey de olmayacaktı.
Açık havayı çok seven Willett 1905’te bir yaz sabahı at sırtında dolaşırken güneş doğmuş olmasına rağmen hala çoğu evde perdelerin kapalı olduğunu görmüş ve şu soruyu sormuştu: Yaz başında saatler ileri alınsa ne olur?
Bunu düşünen ilk Willett değildi. Eski medeniyetlerde de mevsime bağlı olarak günler uzatılıp kısaltılıyordu. Örneğin Roma saati kışın 44 dakika, yazınsa 75 dakikaydı.
Gün ışığı israfı1895’te Yeni Zelandalı entomojist (böcek bilimcisi) George Hunter iki saatlik bir değişikliğe gidilmesini önermiş, ama önerisi ciddiye alınmamıştı.
Bunda altı yıl sonra, 1901’de Kral 7. Edward, Sandringham’daki sarayında daha uzun süre avlanabilmek için saatleri yarım saat geri aldırıyordu.
1907’de Willett, ‘Gün Işığı İsrafı’ konulu bir kitapçık yayımlamış ve bunu önlemek için Nisan ayında saatlerin dört kez 20’şer dakika ileri alınmasını, Eylül’de de yeniden eski saate dönülmesini önermişti. Böylece aydınlatma masrafları da azaltılabilecekti.
David Lloyd George ve genç Winston Churchill gibi dönemin bazı politikacıları da bu fikri destekledi. Günışığından Tasarruf Yasası parlamentoda tartışılırken Sherlock Holmes’un yazarı Arthur Conan Doyle da yasayı desteklediğini, ancak saatleri bir kerede sadece bir saat ileri almanın çok daha basit olacağını ve kimsenin kafasını karıştırmayacağını açıkladı.
Fakat dönemin başbakanı Herbert Asquith bu yasaya karşı çıktı ve 1909’da ve sonraki birkaç girişimde bu öneri hezimete uğradı.
Fakat Willett 1915’te gripten ölünceye kadar İngiltere, Avrupa ve Ameirka’da bu konuda kampanya yürütmeye devam etti.
Ölümünden bir yıl sonra Willett’in önerisi biraz değiştirilerek kabul edildi. Nedeni, savaştı.